سابقه و هدف: طبق الگوهای تنظیم هیجانی آسیب­شناسی خوردن، رفتارهای خوردن بیمارگون تلاش­هایی ناسازگارانه برای اجتناب یا گریز از تجربه­های درونی ناخوشایند هستند. هدف مطالعه حاضر، بررسی رابطۀ بین اجتناب تجربی و ذهن آگاهی با نشانه­شناسی اختلال­های خوردن در میان دانشجویان مونث مشغول به تحصیل در مقطع کارشناسی بود. روش بررسی: در این پژوهش توصیفی-همبستگی، 350 دانشجوی مونث در سال 1395 که ملاک­های ورود به مطالعه را برآورده می­کردند به شیوۀ نمونه­گیری در دسترس انتخاب شدند. پرسشنامه­های مقیاس تشخیصی اختلال­های خوردن (EDDS)، پرسشنامۀ پذیرش و عمل-نسخۀ دوم (AAQ-II)، و مقیاس آگاهی از توجه آگاهانه (MAAS) مورد استفاده قرار گرفتند. تحلیل داده­ها با استفاده از تحلیل همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه انجام شد. یافته­ها: رابطۀ مثبت معنی­داری بین نشانه­­شناسی اختلال خوردن و اجتناب تجربی (01/0>P) و رابطۀ منفی معنی­داری بین نشانه­شناسی اختلال خوردن و ذهن آگاهی (01/0>P) وجود داشت. تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که هر دو سازۀ اجتناب تجربی و ذهن آگاهی پیش­بینی­کننده­های معنی­دار نشانه­شناسی اختلال­های خوردن هستند. نتیجه­گیری: طبق این نتایج، می­توان نتیجه گرفت که ممکن است اجتناب از تجربیات درونی و ذهن آگاهی پایین در خوردن بیمارگون نقش داشته باشند. بنابراین، توسعۀ مهارت­های تنظیمی که بتوان از آنها در هنگام مواجهه با تجربیات ناخوشایند استفاده کرد، می­تواند در پیشگیری و درمان اختلال خوردن مفید باشد.

http://tmuj.iautmu.ac.ir/browse.php?a_id=1535&sid=1&slc_lang=fa